اثربخشی روان درمانی چهار عاملی بر افزایش عزت نفس جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: ابتلا به سرطان پستان و درمان‌‌هایی که برای این زنان صورت می‏گیرد، بر عملکرد و صمیمیت جنسی تاثیر می‌‌گذارد. تعاملات جنسی ناموفق از جمله عواملی هستند که به تخریب عزت نفس جنسی منجر می‌‌شوند لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان‏درمانی چهار عاملی (رابطه درمانی، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم‌بخشی رفتار) بر ارتقا عزت نفس جنسی و پنج مولفه آن (مهارت و تجربه، جذابیت، کنترل، قضاوت اخلاقی و انطباق‌‌پذیری) در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌‌آزمون- ‌‌پس‌‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری 5/2 ماهه بود. جامعه آماری، زنان متأهل مبتلا به سرطان پستان بودند که در سال 1393 به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه داشتند. از این میان30 نفر به‌‌صورت در دسترس انتخاب و به‌‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس جنسی زنان زینا و اسچوارز (1996) بود که در مراحل پیش‌‌آزمون، پس‌‌آزمون و پیگیری در دو گروه اجرا شد. برنامه روان‏درمانی چهار‌‌ عاملی طی 10 جلسه هفتگی90 دقیقه‌ای در گروه آزمایش برگزار گردید و داده‏ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌‌ها: روان درمانی چهار‌‌عاملی، عزت نفس جنسی زنان و مولفه‌‌های کنترل و قضاوت اخلاقی را افزایش داده و این اثربخشی تا پیگیری 5/2 ماهه در رابطه با مولفه‌‌های کنترل و قضاوت اخلاقی پایدار بوده است. نتیجه‏گیری: روان درمانی چهار‌‌ عاملی، بر افزایش عزت نفس جنسی و دو مولفه کنترل و قضاوت اخلاقی آن در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است.